Οι κατσαρίδες απαντώνται συνήθως σε δύο μορφές: τη μικρή ξανθιά (γερμανική) και τη μεγάλη (αμερικάνικη). Η πρώτη έχει μήκος 13-16 χιλιοστά, έχει χρώμα ανοιχτό καφέ, ζει πολλούς μήνες, αναπαράγεται με υψηλούς ρυθμούς ,εμφανίζεται σε χώρους επεξεργασίας και αποθήκευσης τροφίμων στις κουζίνες και στα μπάνια. Τα αυγά τους μπορεί να μεταφερθούν μέσω των υλικών συσκευασίας, μηχανημάτων κλπ.

Η μεγάλη κατσαρίδα, ως ανεπτυγμένο έντομο, έχει μήκος 35-55 χιλιοστά, χρώμα κοκκινωπό καφέ και τη συναντάμε σε επαγγελματικούς χώρους, νοσοκομεία, εστιατόρια, φούρνους, οικίες, χώρους με φρούτα και λαχανικά. Προτιμά υγρό, θερμό  και σκοτεινό περιβάλλον. Τη μέρα κρύβεται σε υπόγεια, υπονόμους, φρεάτια,  τουαλέτες, ρωγμές τοίχων κλπ.

Οι κατσαρίδες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες όπως γαστρεντερίτιδα. Με τα περιττώματα τους μπορεί να μολύνουν τα τρόφιμα και να μεταδώσουν παθογόνους οργανισμούς . Είναι δυνατόν επίσης να προκληθούν ασθματικές αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα. 

Η ΠΡΟΛΗΨΗ περιλαμβάνει καθαριότητα των χώρων, καλή συσκευασία των τροφίμων, απομάκρυνση των απορριμμάτων, συντήρηση των φρεατίων, εφαρμογές με εντομοκτόνα από ειδικούς.

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ γίνεται με ψεκασμό των φρεατίων και υπολειμματικούς ψεκασμούς στις επιφάνειες που κινούνται οι κατσαρίδες, ώστε το φάρμακο που παραμένει αρκετές μέρες να εξοντώσει κάθε έντομο που έρχεται σε επαφή. Σε χώρους που ο ψεκασμός είναι αδύνατος (πχ ηλεκτρολογικός πίνακας) γίνεται χρήση ειδικών gel. Τα gel αυτά είναι ορμονικά, πολύ αποτελεσματικά και ακίνδυνα για τον άνθρωπο. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται χρήση εντομοκτόνων σε μορφή καπνού.

Τα κουνούπια συνιστούν τη μεγαλύτερη ζωϊκή απειλή για τον άνθρωπο και ευθύνονται για το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Εκτός από την ελονοσία τα κουνούπια είναι δυνητικοί φορείς και πολλών άλλων σοβαρών ασθενειών, όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου, ο κίτρινος και Δάγκειος πυρετός.

Τα κουνούπια είναι υδρόβια και χρειάζονται έστω και λίγο νερό για την ολοκλήρωση του βιολογικού τους κύκλου. Η αντιμετώπιση των κουνουπιών γίνεται με ψεκασμό, εκνέφωση ή συνδυασμό τους.

Αποτελούν δυνητικούς παράγοντες διαφόρων ασθενειών στους ανθρώπους και σε κατοικίδια ζώα. Μεταξύ αυτών αναφέρονται επώδυνα τσιμπήματα, κνησμός, δερματίτιδες, αλλεργίες,  οιδήματα αλλά και μολυσματικές ασθένειες.

Αντιμετωπίζονται ανάλογα με το έντομο με υπολειμματικούς ψεκασμούς, χρήση τζελ, τοποθέτηση παγίδων, εκνεφώσεις.

Οι κοριοί είναι παρασιτικά έντομα που τρέφονται από το αίμα των θηλαστικών που τσιμπούν. Τα τσιμπήματά τους είναι επώδυνα. Ζουν ένα έτος περίπου και φθάνουν σε μήκος 12 έως 15 χιλιοστών. Τη μέρα κρύβονται σε ρωγμές και σχισμές κρεβατιών, επίπλων κλπ και το βράδυ βγαίνουν σε αναζήτηση τροφής. Μπορεί να ζήσουν πολλές μέρες χωρίς τροφή.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έξαρση του πληθυσμού των κοριών, γεγονός που αποδίδεται στη μεγάλη διακίνηση πληθυσμών. Η παρουσία τους δεν οφείλεται σε περιβάλλον πλημμελούς υγιεινής και μπορεί να εμφανιστούν και σε πολυτελείς κατοικίες.

Εντοπίζουμε τα σημεία που υπάρχουν τα έντομα, όπως στρώματα, τάβλες και κεφαλάρια κρεβατιών, κάδρα, σχισμές.

Η εξόντωση  των κοριών σε πρώτο στάδιο γίνεται με υπέρθερμο ξηρό ατμό 160 βαθμών Κελσίου ο οποίος καταστρέφει το έντομο σε όποιο στάδιο βρίσκεται.

Στη συνέχεια κάνουμε ψεκασμό χαμηλής πίεσης στα δυνητικά σημεία εμφάνισης των κοριών και τέλος εφαρμόζουμε τη μέθοδο της ψυχρής εκνέφωσης με ειδικά μηχανήματα (fogger) .

Τα τρωκτικά είναι ομάδα θηλαστικών με πολύ μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο και την οικονομία. Μπορεί να προκαλέσουν ζημιές στα κτίρια, τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και πυρκαγιές ενίοτε.  Πολλά είδη ποντικιών είναι φορείς παθογόνων μικροβίων και μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες όπως σαλμονέλωση, λεπτοσπείρωση, τυφοειδή πυρετό. Προκαλούν επίσης σοβαρές μολύνσεις τροφίμων, αλλεργίες και είναι φορείς παρασίτων.

Στην πρόληψη περιλαμβάνεται η καθαριότητα των χώρων, η απομάκρυνση των απορριμμάτων το φράξιμο των οπών εισόδου , η ζιζανιοκτονία, η σωστή αποθήκευση των τροφίμων.

Η αντιμετώπιση γίνεται με δολωματικούς σταθμούς ασφαλείας στους εξωτερικούς χώρους, οι οποίοι φέρουν εγκεκριμένα τρωκτικοκτόνα σκευάσματα και έχουν τοποθετηθεί σε κατάλληλα σημεία. Στους εσωτερικούς χώρους τοποθετούνται μηχανικές  παγίδες σύλληψης.